Atleet Jean Paul heeft een schitterend zomerevenement ervaren. Het is lastig tussenkomen, maar als je mag starten, dan is het dubbelgenieten. Zijn ervaring lees je hier. Wil je met hem in contact komen? Laat het ons weten. Hij kan zijn ervaringen delen, wij kunnen je helpen daar goed voorbereid aan de start te komen!

Afgelopen juli was het zover. Na eind 2021 ons enthousiast te hebben opgegeven voor de Eiger Ultra Trail 51km mocht het eindelijk gaan gebeuren. Een trail in Zwitserland door de bergen met flink wat hoogtemeters.  De wedstrijd zelf kent verschillende afstanden. Dit jaar ivm jubileum een 250km in teams van 2, een 101km (ook evt samen te lopen), de 51km en zelfs ook nog wat kortere afstanden; een 36km, een 18km en de surprise trail van 12km wat een veredeld rondje door het dorp is.

Alle races starten en eindigen in Grindelwald; een idyllisch dorpje aan het einde van het dal met uitzicht op zowel de Eiger als de Faulhorn. De berg waar de race naar vernoemd is maar waar je met de 51km niet overheen gaat/hoeft. Het schijnt dat Tolkien hier zijn inspiratie voor zijn boeken heeft opgedaan.

Dat het historisch warm was merkten we al direct bij de start. Ondanks het vroege tijdstip van 07.00 en de schemer was het al 25+. De race zelf was fantastisch. De race lijkt wel door 7 of 8 verschillende gebieden te gaan omdat zowel de uitzichten en het terrein heel erg afwisselend zijn. Dit afhankelijk van hoe hoog, op welke berg of zelfs aan welke kant van dezelfde berg je loopt. Dit maakt dat je ondanks de duur van de race toch steeds weer afgeleid en verrast wordt door de omgeving. Daarom voor iedereen zeker een aanrader die een mooie buitenlandse trail wil gaan doen om hierheen te gaan.

Beginnen in schemer vanuit dorp, daarna single tracks door het bos en aan het einde van het dal omhoog naar eerste stop bij een berghut. Daarna boven de boomgrens naar de 2e stop bij een skilift waar direct de hoeveelheid publiek toenam. Daarna nog 1 tussenstop voordat het echte klimmen naar het hoogste punt (de Faulhorn bijna 2700m) begon. Dit was even flink afzien omdat de zon ondertussen ook flink begon te branden.  Tijdens de klim veel gedacht aan de woorden van een vriend die me moed in had gesproken in de ochtend;

Ultratrailrunnen op de Eiger zwaar? “It’s just a hill, get over it”

Na hoogste punt aan de achterkant van de berg vooral over gravel. Zeker het eerste stuk een vrij technisch stuk met veel keien waardoor je toch vaak het tempo moet aanpassen. Pas na een uurtje weer wat langere licht dalende of vlakke stukken. Hierbij wel behoorlijk wat tegenliggers van wandelaars met rugzakken die bezig zijn met een meerdaagse huttentocht. Die waren in tegenstelling tot andere wandelaars onderweg een stuk minder enthousiast. Wellicht ook omdat die dan al een meer dan 1000 keer aan de kant moesten gaan voor ons snelle lopers. Doordat het zo warm was tijdens de afdaling geen last gehad van sneeuw. Bij een kleine mobiele verzorgingspost wat water bij kunnen tanken voordat we weer verder gingen.

Nu we lager kwamen werd alles weer een stuk groener maar nam ook direct de temperatuur flink toe. Weer veel afwisselende ondergronden van gravel, grind, weidepaadjes met als laatste stuk naar weer een echte verzorgingspost zelfs brede landbouweggetjes. Waar sommigen hier echt het tempo omhoog konden gooien lukte mij dat niet. Dus vooral m’n knieeën en spieren een beetje gespaard. De samenloop met de deelnemers van de 101km nam ook steeds meer toe op dit stuk waarbij het geregeld zo was dat deelnemers van de 101km hier sneller gingen dan ons deelnemers aan de 51km.

Na de stop bij Schwand een moeilijk stuk naar Burglaunen. Veel wandelen door dicht bos met veel wortels op het pad. Hierbij goed oppassen voor blessures. Toch veel onvoorzichtige lopers die hier op ten val komen en met blessures/verstuikingen een eind verder moeten strompelen. Bij Burglaunen wat langer gepauzeerd, gehydrateerd en afkoeling gezocht voor de laatste stint naar de finish. Niet perse het mooiste stuk met route met veel asfalt en maar klein stukje wandelpad langs de rivier. Maar na 40km ben je allang blij dat het enigszins vlak is en vanwege veel stukken met schaduw zodat het wat koeler is.

In de laatste km echter nog wel een paar flinke klimmen zo goed als recht omhoog of hele steile haarspeldbochten. Wie hier nog wat over of bewaard heeft kan hier nog behoorlijk wat plaatsten goed maken. Boven aangekomen in het dorp een klein stukje door de hoofdstraat richting het finishgebied. In de laatste 100m toch nog wel een behoorlijk steile loopbrug te moeten nemen. Zeker naar beneden toe met finish in zicht is het met verzuurde benen oppassen om niet te vallen. Doordat het geen massale finish is bij een ultratrail krijgt iedereen zijn eigen moment om te shinen. Waarbij iedereen hard aangemoedigd wordt door publiek en andere lopers en het niemand wat uitmaakt of je 51km of 101km hebt gedaan.  (Want de snelsten van de 101km finishen al snel tussen de 51km deelnemers door). Na 10 uur lopen is het dan flink bijkomen bij de finish. Het duurt dan ook wel even voordat we zin in bier krijgen.

De deelnemers aan de 101km lopen aan het einde een extra lus van ongeveer 35km met nog >1500hm. Degenen die minder snel zijn zie je s avonds en s nachts vanuit het dorp nog onderlangs de Eiger lopen door hun hoofdlampen. Als je dan al zelf de finish bereikt hebt met 2800hm over 51km, weet je nog dat ze vanaf daar best lang moeten en dat het nog flink afzien is voor deze deelnemers

Wil je meer details horen of tips krijgen neem gerust contact met me op! Jean Paul