De één gaat graag op trainingskamp, de ander traint het liefst in de winter vanuit zijn/haar eigen omgeving en de volgende zoekt graag evenementen op om geprikkeld en gemotiveerd te blijven in de wintermaanden. Voor atleet Pico en coach/atleet Wouter geldt het laatste. We namen eind van de zomer het voornemen om toe te werken naar een wintertriathlon, het NK wintertriathlon in Leeuwarden.

Differentieel leren

Ik, Wouter, neem mij ieder jaar weer voor om de voorbereiding op een nieuw zomerseizoen net weer een beetje anders te doen dan het voorgaande jaar. Dan leer ik weer iets nieuws en naar mijn mening ook de manier om weer beter te worden. En niet onbelangrijk, om het leuk te houden! In september begon collega trainer Matthijs Schakel over de schaatstrainingen van de Jaap Eden Baan schaatsschool. Een goede keuze: Matthijs, Marthe, Pico en ik namen training op de vrijdagochtend. Een gezellig uitje! Daarnaast gaf het mij weer een nieuwe trainingsprikkel voor de komende winter.

Techniektraining

Welke grondmotorische eigenschap was de eerste hobbel? Duidelijk de lenigheid! Bij de eerste training van Pico en mij op de vrijdagochtend werd bij trainer Ruud al snel duidelijk dat er aan de lenigheid gewerkt moest worden om uiteindelijk een goede schaatsbeweging te kunnen maken. Daar konden we mee aan de slag. Vervolgens werden we week bij week steeds vaardiger op het ijs. Waar Pico de uitdaging had in de bochten was het voor mij de uitdaging om op de rechten stukken de vallende beweging te benutten.

Doelen stellen

Een ander ding van mij is dat ik er wel graag een doel bij stel. Met een aantal proces- en prestatiedoelen wilde ik uiteindelijk deelnemen aan een wintertriathlon als vaststelling dat mijn doelen bereikt waren. Ik kwam uit op de wintertriathlon van Leeuwarden. Een nieuwe triathlon, dat vind ik altijd mooi. De meest bekende Groningen (al heel vroeg in de winter) en Enschede (tegelijk met Ameland weekend in maart) kwamen niet goed uit. Toen werd het Leeuwarden met uiteindelijk een uitdagende 20 kilometer schaatsen aan het eind.

Omvang na techniek

Na een aantal weken trainen kozen Pico en ik ervoor om ook het uur ervoor te gaan schaatsen om zo de techniek accenten van vorige week te herhalen. Daarnaast kreeg Pico het zo op zijn heupen dat hij zelfs een tweede keer zelf ging schaatsen en ook marathons ging meedoen. Anderhalve week voor het NK wist hij zelfs een M3 marathon te winnen! Ik koos er voor om vanaf de Kerst ook een tweede keer in de week te gaan schaatsen. Toen had ik de techniek wat beter onder de knie en kon ik makkelijker en veiliger meer meters gaan maken. Toen werd mij wel al duidelijk, die Pico gaat een stuk harder!

Periodisering

Het schema van Pico zag er duidelijk anders uit dan dat van mij. Het zwaartepunt van hem lag bij het schaatsen en fietsen en dat van mij bij het mountainbiken, hardlopen en zwemmen. Met Pico lag er een hoofddoel met het NK wintertriathlon en voor mij was het een erg mooi tussendoel naar het zomerseizoen toe. Dat maakte het erg leuk om samen op te trekken zonder dat we een zelfde trainingsweek hadden. De gelijkenissen waren de dinsdagavond Zwift competitie (Pico was introducee bij de Dolfijn) en de vrijdagochtend schaatstraining. Verder liep het trainingsschema ver uiteen maar wel met dezelfde doelen. Dat is het leuke aan het begeleiden van atleten, ieder persoon is anders en heeft een andere aanpak naar hetzelfde doel!

De wedstrijddag

Samen op weg naar Friesland om een potje te rammen. Een resultaatdoel hadden we niet, omdat we niets over de andere deelnemers wisten (behalve elkaar). Ik dacht dat Pico mij kon verslaan als hij voldoende verloor met lopen. Dat was ook besproken onderweg naar Friesland. Dat klinkt gek, maar ik loop simpelweg harder en ik ben meer gewend aan het multisporten. Pico moest het lopen zo laag belastend houden zodat hij alles uit het fietsen kon halen. En zo geschiedde, met dik 2,5 minuut voorsprong ging ik de wisselzone in. Ik trok best wat extra kleding aan voor het fietsonderdeel. Ik vreesde voor koude voeten in de schaats. Pico en ik moedigde elkaar nog aan toen we elkaar tegenkwamen, ik fietsend en hij nog te voet.

De fietsroute hadden we niet verkend. Dus we hadden allebei de route ingeladen op de fietscomputer. Achteraf bleek dat helemaal een goed idee te zijn. Soms was het toch goed kijken waar we heen moesten en ik wist het zelfs nog even te presteren verkeerd te rijden door de motor te volgen (en niet op mijn navigatie te kijken), dom! Nog geen ronde later na ongeveer 15 kilometer fietsen kwam straaljager Pico al voorbij. Met een verwoest gezicht zei hij “ik ben al gevallen!”, ik moedigde hem aan met een blij gezicht en weg was hij. Ik dacht er even aan op gepaste afstand te blijven fietsen, maar dat ging te hard. Zijn vermogenstarget lag ook een stuk hoger dan die van mij. Dat zou te riskant zijn. Daarnaast had ik geen idee hoe ik zou reageren op het ijs na een flink stuk (45km) hard fietsen in TT positie. Deze wedstrijdspecifieke trainingen kreeg ik niet gepast in mijn trainingsschema. Bovendien was dat qua logistiek ook best uitdagend. Daardoor was ik extra voorzichtig, met name voor mijn rug.

Eenmaal op het ijs, na een behoorlijke lange loop met de ijzers in de handen, had Pico al 9 schaatsrondes voorsprong. Schitterend, hij had echt hard doorgefietst!! We bleven in het begin bij elkaar in de buurt maar Pico schaatste wel net wat harder. Toen er eenmaal meer atleten de baan op kwamen (wij waren nummer 1 en 2) werden er steeds meer groepjes gevormd. Pico kon lekker in een tweetal af en toe de rug strekken en ik zat zelfs in een groepje van 6 atleten in het slot van de wedstrijd. Pico werd inmiddels als Nederlands Kampioen afgevlagd op het ijs (je hield de rondes bij door op het bord te kijken) en ik mocht 9 rondes later van het ijs. Ik had een mooie dag en we stonden samen als nummer 1 en 2 op het podium. Pico kreeg zelfs een rood-wit-blauw trui aangereikt!

Volgend jaar weer? Misschien wel. De rug was de beperkende factor. Ik vind het toch leuker om ook echt helemaal kapot over de finish te komen. Die manier van diepgaan kan ik nu wel bewaren voor de zomermaanden, op naar een mooi triathlon seizoen! Pico gaat nog even door op de schaats met marathons. En daarna hoop ik hem ook weer te prikkelen voor het zwembad, triathlons en een aantal duathlons op de weg. Wie weet in Borne wel!

#samentrainen #doelenstellen #periodisering