De één zwemt rugslag om de ander in de gaten te houden en de ander duwt de één in de rug om het te doen lijken dat we hele harde wind mee hebben. Dat is samen strijden in teamcompetitie triathlon. Lijkt je dat ook gaaf? En je hebt ambities binnen de triathlonsport op de kortere afstanden? Laat het dan weten aan trainer Wouter!

Team time trial in Almere Duin

Afgelopen weekend had het Eredivisie en Eerste divisie team van triathlonvereniging De Dolfijn een teamwedstrijd binnen de teamcompetitie van vijf wedstrijden. In deze wedstrijd legt iedere atleet in de ochtend serie een individuele supersprint af om vervolgens in de middag als team in jachtstart te strijden voor het podium. De individuele tijden worden bij elkaar opgeteld en dat bepaalt de starttijd. De snelste ploeg start als eerst en wie als eerst de finish bereikt wint dan ook.

Individuele tactiek op de supersprint

De ochtendserie was simpel: de energie zo goed mogelijk verdelen over 175m zwemmen, 5k fietsen (non-stayer) en 1500m hardlopen. En belangrijk was om ook goed rekening te houden met de lange wisselzone. Je doorliep wel ongeveer 300m van het zwemonderdeel naar het fietsen. Voor mij, Wouter, was dat een voordeel. Ik kon gebruik maken van veel ‘dolfijnen’ in het water (continu opstaan en weer het water duiken bij ondiep water) bij zowel de start als de zwemexit. Door gecontroleerd en niet volle bak te zwemmen kon ik juist mijn kracht, het looponderdeel, benutten in de wisselzone. Vervolgens was het vrij simpel, boven mijn omslagpunt fietsen zodat ik nog een goed looponderdeel kon afleggen. Op de heenweg was weliswaar behoorlijke wind mee, en terug dus tegen. Daarom koos ik er voor om eerst goed op snelheid te komen en vervolgens beide schoenen op de fiets aan te trekken. Daar spaarde ik nog een beetje krachten om wind tegen iets dieper te kunnen gaan. Ook in de tweede wisselzone maakte ik geen foutjes, en op naar die laatste 1500m afzien. Dat is een heerlijk gevoel na 4 weken vakantie, volle bak gaan!!

Ploegentactiek in de middag

Door het helaas uitvallen van onze teamgenoot Thomas in de ochtendserie (valpartij) moesten we de middagserie met vier man doen in plaats van vijf. Als team mag je met vijf starten en je moet met vier man finishen. Oftewel, Nick, Jeffrey, Oscar en ik moesten starten en finishen. Op voorhand hadden we een tactiek om onze minste zwemmer Thomas zo goed mogelijk te laten profiteren van de rest. Door in een ruit te zwemmen, wat we ook vooraf getraind hadden, werkte dat goed. Door het uitvallen van hem hebben we voor 2 duo’s gekozen. Oscar bleef bij Nick in de benen en Wouter bleef op de voeten tikken van Jeffrey. Oscar had zich goed aan de opdracht gehouden. Na de wedstrijd wist hij te vertellen dat hij gedurende 750m geen 20 cm verwijderd zat van de voeten van Nick. Dat was best knap na het inhalen van 4 teams tijdens het zwemonderdeel. Voor mij was het iets anders. Bij het ronden van de boei verloor ik de voeten van Jeffrey. Toen ik op een gegeven moment iemands voeten verkeerd om zag liggen (Jeffrey zwom rugslag om mij te zoeken), wist ik dat ik zijn voeten weer gevonden had. Vervolgens heb ik de 750m uitgezwommen alsof bij het uitkomen van het water de finish was. Een heerlijk gevoel om ook eens atleten in te halen tijdens een zwemonderdeel. Jeffrey navigeerde top en koos voor de weg links van de andere teams zodat we last hadden van de flinke golven.

Van een 6de startplek als tweede team op de fiets. Dat was een mooie start! Oceanus was al even uit beeld en gedurende het fietsonderdeel wist ook Trimates en VZC ons in te halen. Ondanks een mannetje minder aan onze zijde wisten we toch een goed fietsonderdeel af te leggen. Halverwege wist Oscar nog te melden dat hij stuk zat. Toen dacht ik, ‘gelukkig hij ook’. Toch was de tweede fietsronde rapper dan de eerste! Goed samenwerkend in een enkele waaier konden we de kopbeurten mooi afwisselen. Tot het laatste kwart, toen kozen we ervoor om de minste loper zijn benen te laten sparen voor het looponderdeel. Dat pakte goed uit en gingen we mooi als 4de de wisselzone in.

Het loopparcours was niet bepaald eenvoudig, stukjes onverhard en scherpe bochten. Daarnaast was het ook een beetje op en neer. De tactiek was om de twee één na sterkste op kop te zetten en daarachter de sterkste loper de minste loper te laten duwen. Het duwen en geduwd worden is niet ideaal, maar het zorgt toch voor een hogere snelheid voor de groep. Als je geduwd wordt, krijg je het gevoel van met een flink windje mee hardlopen. We moesten nog twee teams laten passeren, waar onder andere een Olympiër tussen liep. Dat is geen schande. Goed kapot en samen strijdend kwamen we met een 6de plek over de finish. Daar mogen we best tevreden mee zijn!

Wil jij ook samen teamcompetitie doen en heb je ambities?!

Hier heb ik toch behoorlijk van genoten! Heerlijk om samen met mijn teamgenoten een potje af te zien tijdens de triathlon. We zijn een groep fanatieke atleten die zich richten op de teamcompetitie en daarbuiten ook andere uitdagingen zoeken. Als selectieteam worden we ingezet in de eerste divisie en eredivisie binnen de triathlonvereniging De Dolfijn. We trainen een aantal keer in de week samen tijdens de verenigingsuren en daarbuiten, omdat het gezellig is maar ook omdat we elkaar daarmee beter maken. Denk jij ook (op termijn) dit niveau in de eerste divisie of eredivisie aan te kunnen en wil je bij ons aansluiten? Laat het mij weten. Naast dat ik als atleet van het team geniet, doe ik dat ook als trainer!

Wouter Dijkshoorn, 0629210742, info@trainingtweaks.nl