Zeker niet, maar het heeft wel een aantal voordelen ten opzichte van de andere twee trainingszone onder de anaerobe drempel. Zone 2 wordt gekenmerkt door een duurinspanning die urenlang mogelijk is waarbij je nog prima kan kletsen met je buurman of -vrouw. Hieronder ga ik in op zone 1, 2 en 3 waarbij ik de zone indeling van de Nederlandse Triathlonbond aanhoud. Hier gaat het om 5 zones waarbij de anaerobe drempel tussen zone 3 en 4 ligt. Zo zijn zone 1 t/m 3 aeroob (met zuurstof) en bij zone 4 en 5 komt het anaerobe systeem (zonder zuurstof) op de voorgrond te staan. Let op: dan is nog steeds het aerobe systeem actief!

Zone 1

Regelmatig lees je terug dat zone 1 trainingen sterk bijdragen aan de vetverbranding. Dat is zeker zo. Je verbrandt relatief veel vetten en weinig koolhydraten. Doe je aan lange inspanningen tijdens evenementen? Dan is het belangrijk dat dit proces goed werkt. Ook in zone 2 gebruik je nog voor een relatief groot gedeelte vetverbranding. De mate waarin verschilt tussen sporters en ook bij de sporter zelf is het afhankelijk van de omstandigheid. Heb je net gegeten? Heb je veel stress? Ben je al lang aan het trainen? Deze factoren hebben invloed op de hoeveelheid vetverbranding tijdens inspanning. Terug bij de zone 1 trainingen: dit is vaak slecht voor je techniek. Als hardloper wordt het vaak ‘sjokken’ en in het zwembad zink je al snel naar de bodem. In het fietsen is het goed te doen en hoeft jouw techniek er niet onder te leiden. In tegenstelling zelfs: peddelen op een hoge cadans met continue druk op de pedalen is direct een motorische training.

Zone 2

In dit artikel van Trainingpeaks wordt toegelicht wat de voordelen van zone 2 trainingen zijn. Hierbij wil ik nog benoemen dat je veel beter technisch kan blijven inspannen, omdat de snelheid hoger ligt. Daarentegen ligt de snelheid niet te hoog waardoor je snel uitgeput zou raken en de energievoorraden zou opmaken. Doe je dat wel (dus zone 3 trainen) en vooral te vaak, dan bestaat de kans nog niet hersteld te zijn voor de volgende training. Zeker voor triatleten, die verschillende disciplines trainen, adviseer ik zuinig met de energie om te gaan zodat je de technische componenten van alle drie kan trainen.

Zone 3

Daarboven ligt zone 3. Deze zone wordt ook vaak aangeduid met ’tempoduur’, ‘sweet spot’ en ‘drempeltrainingen’. Jouw ademhaling is verhoogd. Je kan nog wel zinnen maken, maar het is niet meer kletsen over koetjes en kalfjes. Een groot nadeel hiervan is, zoals ik hierboven beschreef, is dat het energie uitputtende trainingen zijn. Oftewel, je moet hier zuinig mee omgaan. Ik gebruik deze trainingen veel richting de specifieke voorbereiding waar zone 3 gevraagd wordt in wedstrijden. In het verleden werden deze trainingen veel gebruikt om de anaerobe drempel te verhogen (zeer belangrijk bij duurinspanningen). Tegenwoordig wordt er steeds meer gebruik gemaakt van polarized trainen. Hiermee wordt bedoeld: rustig trainen of hard trainen, en niet ertussenin. In de aspecfieke voorbereiding kan ik me daar goed in vinden. Echter, heb je zone 3 inspanningen nodig in jouw beoogde inspanning tijdens een evenement? Dan moet je het ook zeker trainen. Hoe? Vooral door ‘oefenwedstrijdjes’ te doen, maar ook trainingen hierin af te werken om de motorische controle bij die snelheid te hebben. Vooral in het zwemmen en lopen is dat belangrijk.

Conclusie: prikkelverandering

Prikkelverandering blijft belangrijk. Zeer waarschijnlijk doe je dat automatisch. Je start rustig (zone 1) met de training om vervolgens steeds intensiever te gaan inspannen. Het bewust afwisselen van deze zones is zowel binnen een training als tussen trainingen belangrijk. Dit voorkomt monotomie (eentonigheid) en daarmee overtraindheid, maar belangrijker: je creëert een groter trainingseffect!